Afrika – het Zuiden

Van de 7 continenten op de wereld is Afrika het tweede grootste en heeft de meeste landen. Een heel groot gebied om te bezoeken. Toch zijn we nog maar in 1 Afrikaans land geweest: Marokko. En dat ligt zó dicht bij Europa en is zó met Nederland verweven, dat we dat niet als een echt Afrikaans land zien. De cultuur is ook niet Afrikaans, maar Arabisch. Het wordt dus tijd dat we het “echte” Afrika gaan ontdekken!

Afrika bestaat uit 54 landen. Dus moeten we kiezen waar we naartoe willen. Hoog op mijn lijstje staat de Okavango Delta in Botswana. Mijn favoriete natuurfotograaf Frans Lanting heeft daar een boek over gemaakt. Maar ook een rondreis door Namibië en Zuid-Afrika lijkt me geweldig. En Andy wil graag de Victoria watervallen zien. Dus ga ik puzzelen. Ik kom op een afwisselende route, die begint in Namibië en eindigt in Zuid-Afrika.

We combineren zelf autorijden met tussenvluchten en excursies. In Namibië gaan we zelf rijden. Voor €605,16 huren we 9 dagen lang een Toyota Rav4. Geen 4×4, maar wel hoog op de wielen. Van Namibië vliegen we naar Zimbabwe, waar de Victoria watervallen zijn. Dat doen we met Air Namibia en de vlucht kost totaal €396,57. Natuurlijk gaan we de watervallen uitgebreid bekijken. Vanaf de grond en vanuit de lucht, met een helikopter. Daar moeten we wel €300,- voor neertellen, maar volgens alle reviews is het dat meer dan waard. Let’s hope so!

Daarna vliegen we naar Maun in Botswana. Met Air Botswana. Die ongeveer elke maand de vluchttijden verandert, mopperdemopper. De tickets zelf zijn niet duur, €114,17 voor 2 enkeltjes. Vanuit Maun gaan we de Okavango Delta bekijken. In de lucht met een vliegtuigje en vanaf het water in een uitgeholde boomstam. Niet goedkoop, €440,- totaal, maar hopelijk wel heel gaaf!

Van Maun vliegen we naar Johannesburg in Zuid-Afrika. Weer met Air Botswana, nu voor €326,25 totaal. De eerste dag gaan we met een gids Johannesburg en Soweto verkennen. Dat kost ons €147,30. Daarna huren we ook hier een auto, zodat we de Panoramaroute kunnen rijden, het Kruger Park kunnen verkennen en ook nog Eswatini kunnen bekijken. Dat is een land. Echt. Tot 19 april 2018 heette het Swaziland. Koning Mswati III besloot de naam te wijzigen, ter ere van 50 jaar onafhankelijkheid. En omdat het steeds werd verward met Zwitserland. Dus… De auto is weer een Rav 4 en voor 7 dagen kost ons dat €244,12. Klein verschilletje met de huurkosten in Namibië…

Inderdaad, het wordt geen goedkope vakantie. Maar… gelukkig hebben we enorm kunnen besparen op de vliegtickets voor heen en terug! Want wij sparen airmiles, bij de Star Alliance. Ik had bijna genoeg voor tickets naar Nieuw-Zeeland. En toen gooiden ze de benodigde miles weer omhoog, mopperdemopper. Het sparen wordt helaas steeds lastiger, omdat ze telkens de grenzen van verdienen en uitgeven aanpassen. Voordat we nu genoeg bij elkaar gespaard hebben, worden vast de grenzen weer verhoogd. Dat schiet dus niet op.

Maar wat blijkt? We hebben wél genoeg voor een enkeltje Namibië! Die tickets zijn normaal behoorlijk aan de prijs. Wij betalen nu slechts 30.000 airmiles + €29,80 per ticket. Terug is ook voordelig: van Johannesburg terug naar Brussel kost ons €552,70 voor 2 enkeltjes. Dat is natuurlijk een koopje. De totale kosten voor alle vliegtickets is dan €1.450,-, voor de autohuur betalen we €850,- en voor de excursies €890,-. Accommodatie is ook allemaal geboekt. Dat is gelukkig prima te doen, qua prijzen.

Wat verder nog? Visums? We hebben alleen een visum nodig voor Zimbabwe en die koop je bij aankomst voor $35,-. Geen voorbereiding nodig. Oh, en we hebben dollars nodig. Want geloof het of niet: de banken en pinautomaten in dat land zitten zonder geld. Dus moeten we geld meenemen. De officiële munteenheid is de Amerikaanse dollar. Tot juni 2015 had Zimbabwe de eigen Zimbabwaanse dollar. Na een hyperinflatie was dat helemaal niks meer waard en nu bestaat het niet meer. We halen een stapeltje dollars bij Pott Change op het Damrak. In briefjes van 20 en kleiner, want groter wordt niet geaccepteerd.

Tot slot check ik nog even of er verplichte inentingen zijn. Nope, alleen de gebruikelijke adviezen, die wij nooit opvolgen. We hoeven ook geen maatregelen te nemen met betrekking tot gele koorts. In de landen die we gaan bezoeken, heerst geen gele koorts. Hoewel… we hebben wel een overstap in Ethiopië. Daar heerst wel gele koorts. Als je in een land bent geweest waar dat heerst, kunnen andere landen eisen dat je ertegen bent ingeënt. Gelukkig geldt dat niet als je korter dan 12 uur in transit bent. Met onze overstap van 3 uurtjes zitten wij goed. Oh, tegen malariamuggen neem ik een voorraadje DEET mee.

Nou, dat was het wel zo’n beetje aan voorbereidingen. Nu aftellen, koffers pakken en hopelijk weer een geweldige ervaring beleven. Of dat zo is leest u in het reisverslag!


Reacties zijn gesloten.