Stedentrip Edinburgh, Schotland

In 2003 ging ik voor het eerst op vliegvakantie. Daarvoor was het altijd met de auto. Nu dus met het vliegtuig. Niet zo ver hoor, naar Edinburgh in Schotland. Ongeveer 1,5 uur vliegen en dan ben je er. In 2003 had ik ook nog geen digitale camera. Of een website. Nu, anno 2020 heb ik dat allemaal wel. Dit reisverslag komt daarom echt uit de oude doos. Met ingescande foto’s, waarvoor excuses.

We gaan met een KLM Cityhopper vanaf Schiphol en slapen 2 nachten in het Herald House Hotel. Dat heb ik als een pakketje geboekt via een reisbureau (dat volgens mij inmiddels niet meer bestaat), voor €510,-. In totaal zijn we 3 dagen weg, want we vliegen op zaterdagochtend en zijn maandagavond weer terug in Amsterdam.

Als hoofdvervoer gebruiken we de eerste dag de hop-on bus van City Sightseeing. Zo komen we langs alle hoogtepunten van de stad. Zoals het monument voor Sir Walter Scott, de Schotse dichter en schrijver uit de 18e eeuw. Het zegt u misschien niets, maar u heeft vast wel eens van Ivanhoe gehoord. Díe schrijver dus. En daar hebben ze een indrukwekkende toren-met-standbeeld voor geplaatst.

Het monument staat in de Princess Street Gardens, het gezellige park waaraan ook het Edinburgh kasteel staat. Of nou ja, dat torent erboven uit. Het kasteel ligt namelijk op een rots. Maar eerst dat park. Daar vind je natuurlijk een mooie fontein, de Ross Fountain. Toen wij er waren, had het nog de basic gietijzeren kleur. In 2018 hebben ze er een kleine 2 miljoen pond tegenaan gegooid en nu staat er een prachtige blauwe fontein.

Dan dat kasteel. Dat op een rots ligt. Die dan ook “castle rock” heet. Je kunt het kasteel bezoeken, er een hapje eten of thee drinken. De Schotse kroonjuwelen zijn er tentoongesteld, net als de Stone of Scone. Op deze steen werden van de 9e tot de 15e eeuw de Schotse koningen gekroond. Mocht u een kei of iets dergelijks verwachten: nee, het is eigenlijk een soort bankje. Dus.

Wat is een kasteel zonder kanonnen? Niets natuurlijk. Dit kasteel heeft er ook een paar, de Argyle battery. Elke dag, behalve op zondag, wordt om precies 13.00 een artillerieschot gelost. Deze traditie, die al minstens 150 jaar oud is, heet de One O’Clock Gun.

Als je zo door deze Schotse stad loopt, is de kans groot dat je heren in kilts tegenkomt. Wij komen een tweetal tegen, dat best op de foto wil. Maar wel in ruil voor “whiskey money”. Maar waarom dragen die stoere mannen rokken? Deze traditie stamt uit de 16e eeuw. Schotse strijders beschermden zich in de barre Hooglanden tegen de weersomstandigheden met een lang stuk wollen stof.

Dat drapeerden ze om hun lijf, waarbij het onderste deel als een rok gedragen werd en met een riem op zijn plaats gehouden. Het bovenste deel werd over de schouder geworpen, of over het hoofd getrokken als beschutting tegen wind en weer. Een bijkomende handigheid was dat de kilt ’s nachts ook als deken gebruikt kon worden. Het typische ruitmotief op de Schotse rok heet tartan. Vroeger had elke clan oftewel stam zijn eigen patroon.

Blijft de hamvraag over: draagt de Schot wel of geen ondergoed onder de kilt? De regel is van niet, behalve bij de Highland games en als er gedanst wordt. Oftewel: niet bij die gelegenheden dat er meer Schot getoond kan worden dan je zou willen. Tegenwoordig wordt de kilt vooral nog gedragen bij bepaalde gelegenheden, zoals bij bruiloften, bij de Highland Games en tijdens traditionele dansfeesten.

Terug naar de stad. Want er is nog veel meer te zien en te doen in Edinburgh. Dat maakt het een uitstekende stad voor een Stedentrip. En ben je de stad even beu? Dan kun je een uitstapje maken naar de Schotse Hooglanden, de ruige streek die ongeveer de helft van Schotland beslaat. Dat doen wij op de tweede dag. We kiezen de dagtrip naar Loch Lomond.

Daar hoort een boottocht over het meer bij. Van het meer gaan we naar Stirling Castle. We kijken rond bij dit mooie kasteel en bij de oude gevangenis. Dan gaan we verder met de bus naar de laatste stop: de Forth Bridge. Dat is een spoorbrug over de rivier Firth of Forth. Het is een mooie rooie brug, die sinds 2015 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat.

En zo vliegt een leuk weekend voorbij. Nu staat een rondreis door Schotland ook nog op onze wensenlijst, dus wie weet komen we nog eens terug in Edinburgh!