Weekendje Brugge & Gent

In 2006 waren we al eens een dagje in Brugge. Vonden we erg leuk. Ik schreef dan ook dat we vast nog eens terug zouden gaan. En dat klopt: 17 jaar later, met Pasen in 2023, gaan we een weekendje naar Brugge & Gent. Dat ligt niet ver van elkaar. Daarom heb ik een hotel geboekt dat er precies tussenin ligt, in het plaatsje Aalter. Kunnen we de ene dag naar rechts, naar Gent, en de andere dag naar links, naar Brugge.

We vertrekken vrijdagsavonds na het werk en komen tegen 21 uur aan bij het hotel. Dat is een gerenoveerde oude boerderij, waarin een aantal studio’s zijn gevestigd. Met behulp van de toegestuurde code kunnen we de sleutel uit het kluisje in de entreehal halen. De studio is op de tweede verdieping en is lekker ruim. Er zit een kitchenette in en een ruime badkamer. De omgeving is niet heel interessant. Het ligt een eindje buiten de plaats, met een grote fabriek en een autogarage als buren. Ach, we zijn er alleen om te overnachten.

We beginnen de zaterdag met een uitgebreid ontbijt. Het is tenslotte bijna Pasen, het feest van de lekkere ontbijtjes-met-eitjes. Na ons ontbijt gaan we naar Gent. Dat is een half uurtje rijden. Aan de rand van de stad is een grote parkeerplaats, achter de winkels Weba en Decathlon. Daar kun je gratis parkeren en dan met de ook al gratis shuttlebus naar het centrum. Erg handig. De bus gaat elk kwartier, behalve op zon- en feestdagen. Tenzij het een koopzondag is. Morgen is het zowel zondag als feestdag, vandaar dat we vandaag naar Gent zijn gegaan.

De bus komt net aanrijden en we passen er gelukkig nog in. Een klein kwartiertje later zijn we in de stad, bij halte Sint Jacobs. Ik heb een mooie wandeling uitgestippeld langs de bezienswaardigheden van Gent. We beginnen op de Vrijdagmarkt, om de hoek van halte en achter de Sint Jacobskerk. Van daar wandelen we richting de rivier Leie. Dit kun je wel het hart van de stad noemen. Vanaf de Grasbrug heb je goed zicht op de prachtige panden aan het water. Vanaf hier vertrekken ook de rondvaartboten.

Voor wij aan boord gaan, bewonderen we eerst Gravensteen. Dat is een grote en imposante burcht aan de Lieve, het oudste kanaal van Europa. Het is een waterburcht en stamt uit 1180. Best oud. Je kunt Gravensteen van binnen bezoeken. Moet je wel even in de rij, zo te zien. Wij slaan over, want we gaan die boottocht maken. Daar is het prima weer voor. Het is misschien niet zo zonnig als ze hadden beloofd, maar het is droog en niet echt koud, graadje of 13. We betalen €9,50 per persoon en mogen in een klein bootje plaatsnemen.

Als de boot vol zit, vertrekken we voor een tochtje van 50 minuten. Je kunt het technisch geen rondvaart noemen, want hij vaart heen en weer over de Leie. Dan slaat hij nog even af naar de Lieve. Daar varen we tot aan het Rabot. Dit historische gebouw is een waterpoort met een sluis. Geen idee wat het verder doet, maar het is een mooi gebouw met de twee torentjes. Hier draaien we weer om, om terug te varen naar het beginpunt. De gids is grappig, hij vertelt in het Engels, Frans en Nederlands, maar niet in elke taal hetzelfde verhaal.

Zo vertelt hij wel in het Engels hoe Heineken is ontstaan – van vroeger, toen het water ook riool was – maar niet in het Nederlands… Terug aan wal bedanken we de gids (“Heineken, he?” Waarop hij moet lachen en zich verontschuldigt voor het grapje. Hoeft niet, het is inderdaad uilenzeik). We wandelen verder en zien een tentje waar ze Belgische wafels verkopen. Lekker, daar hebben we wel zin in. We gaan meteen voor de meest uitgebreide, met aardbeien, banaan, slagroom en karamel. En koffie & thee. Kost wat, 25 piek, maar wel lekker!

We lopen verder, over de Korenmarkt, langs de Sint Niklaaskerk en het prachtige oude postgebouw naar het Emile Braunplein. Daar staat een modern gebouw naast een oude toren. De moderne Gentse Stadshal is eigenlijk een grote overkapping. Eronder worden concerten, dansvoorstellingen en markten gehouden. Naast de hal staat de oude toren Belfort. Samen met de Sint-Baafskathedraal en de Sint-Niklaaskerk vormt het de beroemde torenrij van Gent. We zagen dat al mooi vanaf het water en nu lopen we langs alle drie de torens.

Om de hoek van het plein staat het imposante Stadhuis. Dat lijken twee aan elkaar geplakte gebouwen te zijn. De linkerhelft is heel anders dan de rechterhelft. Er zitten dan ook wat jaartjes tussen de bouw van de ene en de andere kant. Blijkbaar kwamen ze bij de tweede bouw tot nieuwe inzichten, aangezien die in een hele andere stijl is gebouwd. We lopen om het stadhuis naar een smal zijstraatje: het Graffitistraatje. Geen hoogstandjes wat streetart betreft, maar wel leuk om even door te lopen.

Dit straatje was het laatste punt op onze wandelkaart. We lopen richting de Sint Annakerk, waar de halte voor de bus terug naar de parkeerplaats is. Onderweg komen we langs een mooi overkapt steegje. Het ziet eruit als een winkelgalerij. Dat klopt, maar niet voor spullen die ik had verwacht… De Pieter Vanderdoncktdoorgang of het Glazen Steegje blijkt een steegje voor raamprostitutie te zijn. Wist niet dat ze hier een rosse buurt hebben. We lopen er maar niet doorheen. Bij de bushalte aangekomen wachten we even op de gratis shuttlebus. Die kom er al vlot aan en we worden na een kwartiertje weer bij de parkeerplaats afgezet.

We rijden terug naar ons hotel, waar we eerst eens lekker relaxen met een kop koffie en een stuk suikerbrood. Want het is bijna Pasen. Dan kijken we waar we willen eten. Bij ons hotel zit een restaurant met een Michelin-ster. We hadden een iets ander budget in gedachten, dus zoeken we een restaurant in Aalter zelf uit. Het wordt grillrestaurant Sparrenhof. Ik bel om te reserveren en dat is maar goed ook, we hebben het laatste tafeltje. Scherperhof heeft als specialiteit spareribs en die bestellen we. Ze zijn erg lekker. Frietjes, kleine salade en drinken erbij en wij zitten voor €60,- helemaal vol.

De volgende ochtend beginnen we weer met een uitgebreid paasontbijt, nu ook met gekookte eitjes erbij. Daardoor zijn we wat later weg dan gisteren en komen we tegen 12 uur in Brugge aan. We parkeren bij het station en stappen ook daar in een gratis shuttlebus naar het centrum. Toen we aan kwamen rijden, zagen we een hele meute mensen naar het centrum lopen. Zou er net een trein zijn aangekomen? Nou, niet een, maar wel meer denk ik, want het is idioot druk in de stad. Als je alleen al ziet wat voor lange rijen er staan voor de boottochtjes; het ziet er letterlijk zwart van de mensen.

Zoveel, dat het gewoon niet leuk is. Vooral niet omdat minstens de helft ervan foto’s van zichzelf of elkaar menen te moeten maken en daarbij de meest achterlijke poses aannemen. Je weet wel, zoals alle selfie- queens doen. Ze zijn ook rustig een half uur bezig met het maken van die stomme foto, niet realiserend dat ze daarmee het uitzicht van andere mensen verpesten. Of het interesseert ze niet, dat kan ook. Bah, wat zijn we in een ijdele, self-centered wereld beland!

Wij hebben er genoeg van en besluiten het voor gezien te houden. Dit is gewoon niet te doen, die drukte. We zoeken de weg terug naar het station. Parkeren is gelukkig goed betaalbaar. We hebben er denk ik twee uurtjes gestaan en moeten 2,40 betalen. Ik geloof dat de maximum dagprijs iets van 5 euro is. Met die gratis shuttlebus is dat prima te doen. Okay, het is nu 2 uur geweest, wat zullen we eens doen? Laten we aan de Belgische kust kijken. In Blankenberge, bijvoorbeeld. Wat denk je? Ook enorm druk. We toeren daarom wat verder langs de kust.

Ergens tussen Blankenberge en De Haan is een stuk strand waar het niet heel druk is en waar we langs de weg kunnen parkeren. We nemen een kijkje bij het strand. Tja, strand is wat het is: zand en zee. En een bomvol strandtentje. We gaan daarom weer verder, tot aan Oostende. Daar besluiten we dat het wel prima is zo en zoeken de weg naar ons hotel.

Nu had ik vanochtend stiekem paaseitjes verstopt in onze studio. Andy krijgt de opdracht ze allemaal te gaan zoeken. En daarna eten we ze uiteraard lekker op, met een kop thee erbij.

Voor het avondeten twijfelen we even wat we zullen doen. Andy vond de spareribs gisteren wel erg lekker, dus reserveren we weer een tafeltje bij de Sparrenhof. Ik hoef niet perse hetzelfde en gelukkig hebben ze ook andere dingen op de … Hee, een friettent. Vinden we eigenlijk wel net zo prima en Andy roept al het hele weekend dat hij Belgische frieten wil. We bellen het restaurant af en gaan naar de Smulboetiek, voor een friet speciaal en een hamburger. Achteraf niet de beste keuze, de friet en snacks van onze plaatselijke frietzaak zijn beter. Na het eten rijden we een rondje door centrum Aalter. Dat duurt niet lang, want het is niet groot en niet heel bijzonder. Dan terug naar ons hotel, waar we nog even een wandelingetje maken, voor we aan de koffie gaan.

Maandag is het tweede Paasdag. We hebben de hele dag de tijd om naar huis te rijden. Daarom heb ik een mooie route via Zeeland uitgestippeld. Maar eerst: nog een paasontbijt. Om half elf zijn we klaar en vertrekken we. We rijden door de Westerscheldetunnel, waarvoor we €5,- tol moeten betalen. Aan de overkant rijden we richting Zoutelande. Onderweg komen we langs Fort Rammekens, het oudste zeefort van West-Europa. Het is vandaag gesloten, maar dat vinden we niet erg. We hadden toch niet de behoefte erin te gaan.

Net als andere vestingen, ligt dit fort op een stervormig stuk land. Het is een prima plek voor een wandelingetje en om uit te waaien aan zee. Het is namelijk heel ander weer dan gisteren. Toen was het zonnig en heerlijk, wat denk ik mede de enorme drukte in Brugge verklaart. Vandaag is het bewolkt en winderig. En ben ik chagrijnig. Op de een of andere manier zijn beide accu’s van mijn camera leeggelopen. Hij doet het niet. Daardoor is mijn humeur tijdelijk hetzelfde als het weer…

We besluiten om verder te rijden naar Zoutelande en daar een restaurantje of zo te zoeken, om een accu op te laden. We hebben mazzel, we vinden een parkeerplekje bij de kerk. Wel een kaartje kopen, want getuige de bekeuringen op de rij Duitse auto’s controleren ze hier goed. We gaan binnen bij Pannenkoekenhuis Bram en vragen een tafeltje bij een stopcontact. En koffie met appeltaart. Niet de beste appeltaart, hij is net-niet bevroren van binnen, terwijl de korst magnetron-warm is. Beetje jammer, vooral omdat we hier 14 piek voor neer mogen tellen.

Als er weer wat power in de accu zit, lopen we naar de dijk. Via een stijl pad kun je omhoog lopen. Of een rolstoel-met-inhoud omhoog duwen, zoals de Duitser voor ons doet. Dat gaat een heel eind goed, tot zijn hond besluit dwars voor de rolstoel langs te rennen, waardoor bijna het hele zwikkie naar beneden tuimelt. We kunnen nog net ingrijpen. Omdat het nog maar een klein stukkie is, helpt Andy duwen en neem ik de hond over. Bovenaan worden we uitgebreid bedankt.

We lopen een stukje over de dijk. Maar niet te lang, want het is begonnen te regenen. En dat zal het de rest van de dag ook blijven doen, helaas. Daardoor komt er van onze route niet veel terecht. We hebben tenminste weinig zin om naar buiten te gaan. Ook blijkt autorijden door Zeeland een uitdaging te zijn. Het is erg druk, met veel buitenlandse toeristen en veel campers op de weg. Het is allemaal 2-baans over N-wegen en het schiet niet op. Dit schijnt elke dag, het hele jaar door, zo te zijn. Eén groot verkeersinfarct. Je zal er maar wonen…

Wij zoeken de weg richting huis. Zo komen we langs Roosendaal. Daar zit een grote outlet. Andy heeft nieuwe schoenen nodig en aangezien we er toch praktisch langsrijden, gaan we nog even shoppen. Geslaagd rijden we verder naar huis. Het was een heerlijk weekend en we hebben erg genoten in Gent. Niet in Brugge, dus moeten we nog maar een keer terug. Op een bewolkte, doordeweekse dag; hopelijk struikel je er dan niet over de toeristen. Wel graag een droge dag, dan kunnen we ook die route door Zeeland nog eens goed rijden.