Kruidvat & Fletcher Hotels hebben samen een actie: een overnachting in een deelnemend hotel voor slechts €9,95 per persoon. Daar komt per boeking nog vijf euro administratiekosten bij en dan betaal je €25,- voor een nachtje op hotel met zijn tweeën. Dat lijkt ons wel wat, dus ik heb er een aantal aangeschaft. En daarmee gaan we een weekendje naar Steenwijk.
Waarom? Steenwijk ligt vlakbij Giethoorn. Als ik het me goed herinner van toen ik een jaar of 7, 8 was, is dat leuk. Steenwijk zelf ziet er ook wel aangenaam uit, dus Steenwijk it is! Ik boek ook nog even ontbijt & dinner erbij, voor €40,-. Lekker makkelijk.
Het tweede weekend van november 2014 is het zover: na het boodschappen doen en nog gauw een wasje draaien, gaan wij naar Steenwijk. Dat ligt in Overijssel en is iets van twee uurtjes rijden. Rond half vier komen we aan. Hoewel het op het plaatje leek of we buiten het dorp in een natuurgebied zitten, ligt het hotel pal aan de snelweg, tegenover de Mac.
Onze kamer is prima, niks op aan te merken. Als we zijn geïnstalleerd, gaan we Steenwijk ontdekken. Want dat is best een charmant stadje. Ja, stadje, want het is een Vestingstad. De grachten en stadswallen zijn van de Tachtigjarige Oorlog, toen Steenwijk een strategische plaats was in de strijd tussen de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en Spanje. Dus.
Omdat we niet in het centrum blijken te slapen, moeten we met de auto de stad in. Gelukkig is er een handige parkeerplaats aan de stadsrand. Daar mag je twee uur gratis staan. We lopen dwars door de stad. Er is vandaag markt, dus gezellig druk. We wandelen naar het stadspark, waarin ook villa Rams Woerthe staat. Een prettige wandeling.
We zien een bordje “haven” en als we dat volgen, komen we bij het Steenwijkerdiep uit. Daar zien we de zon al bijna ondergaan, wat dan weer een mooi plaatje oplevert. Aangezien het donker wordt, wordt het tijd om ons hotel weer op te zoeken. We dineren in het hotel. Daar krijgen we een dagmenu, waarbij we voor het hoofdgerecht kunnen kiezen uit vlees of vis. Andy neemt vlees, ik vis. We besluiten dat we een volgende keer geen diner meer bijboeken bij een arrangement…
Nadeel van deze tijd van het jaar is dat het vroeg donker is. Aangezien we geen stappers zijn en er verder weinig in de buurt te beleven is in het donker, besluiten we om lekker te relaxen en een film te kijken op de meegebrachte laptop. Heerlijk!
De volgende dag begint met ontbijt in het hotel. Dat is prima. Om een uur of tien checken we uit en rijden eerst nog even naar het centrum. Want we zijn benieuwd hoe dat er overdag, zonder weekmarkt, uitziet. Nou, best aardig. Dan rijden we naar Giethoorn. Want ondanks dat het november is, is het heerlijk weer. Het is een graad of twaalf en de zon schijnt volop. Wat wil een mens nog meer? Varen!
Giethoorns tweede naam is namelijk “Hollands Venetië”. Dat is niet overdreven. Giethoorn is langgerekt. Door vervening ontstonden ooit plassen en meren. En om de gewonnen turf te vervoeren groef men vaarten en sloten. Daardoor ontstonden aan die vaarten en sloten eilandjes, waar dan weer huizen op zijn gebouwd. Die zijn alleen te bereiken via bruggetjes. 176 stuks zijn er maar liefst. De meesten zijn privé-eigendom. Die bruggetjes.
De enige doorgaande verbinding over land is een fietspad annex wandelpad, dat dwars door het dorp loopt. Verder vindt het meeste verkeer plaats over het water. Daarvoor wordt vaak gebruikgemaakt van de punter, voortbewogen met een punterboom. Wij nemen vandaag echter de elektrische boot. Dat is namelijk tegenwoordig de meest voorkomende boot in Giethoorn.
Aangezien er 800 verhuurboten zijn en dan nog 200 rondvaartboten, vond men de gasgestookte gevallen niet zo’n goed idee meer. Ja, 800 huurboten. Kun je je voorstellen hoe het hier hartje zomer is? Ik moet er niet aan denken! Vandaag zijn wij een van drie huurbootjes en er vaart een rondvaartboot. Kijk, dat is tenminste te behappen. Zodra wij ergens een verkeerde afslag nemen, zijn we die andere bootjes al snel kwijt. Het lijkt of we Giethoorn voor onszelf hebben.
Maar ik loop op de zaken vooruit. Aan het begin van het dorp kunnen we gratis parkeren op een groot parkeerterrein. Van daar lopen we naar het Zwaantje. Daar verhuren ze boten, twintig euro voor een uur. We krijgen uitleg en een plattegrond en gaan dan op pad. Op weg. Op water. De route door Giethoorn is een eenrichtingsroute. Kan haast niet missen, gewoon de bordjes volgen.
Achter ons vertrekt een bootje met Chineze toeristen. Giethoorn is namelijk een favoriete bestemming onder Chinezen. Dat komt door een marketingactie in China in 2005, waarbij Giethoorn flink werd gepromoot. Sindsdien: Chinezen in een bootje in Giethoorn. Het moet niet gekker worden.
Noot: Dat werd het ook niet. Door de coronapandemie van 2020 t/m 2022 bleven de Chinezen weg. Daar waren ze achteraf in Giethoorn blij mee, want het begon een beetje uit de hand te lopen.
Anyhow. Wij varen heerlijk over de dorpsgrachten en bewonderen alle prachtige woningen aan het water. Op een gegeven moment komen we een zijstraat tegen en slaan we rechtsaf. Zo komen we bij een groot meer. Daar waait het best hard. En de andere bootjes zijn rechtdoor gegaan. Dus draaien wij maar weer om.
Na nog een stuk heerlijk varen komen we aan de buitenkant van Giethoorn en als we die route volgen, komen we uiteindelijk toch op dat grote meer. Aangezien het eenrichting is, zal het vast de bedoeling zijn dat we via dat meer terugvaren. Dus doen we dat. Gelukkig had ik muts, oorwarmers, handschoenen en een dekentje meegenomen, want zo op het open water is het best fris.
We vragen ons af of we wel goed zitten, want de vaarroute duurt ongeveer een uur en we zijn al meer dan een uur onderweg… Tja, we kunnen echt niet sneller. Na anderhalf uur zijn we terug bij ons startpunt. We vertellen van de verkeerde afslag en krijgen het extra half uurtje cadeau. Dat is aardig.
We zijn best koud geworden en stappen het bijbehorende café-restaurant binnen voor een warme kop koffie/ thee. Daarna gaan we verder. We maken nog een uitstapje door Vollenhove, een leuk pittoresk plaatsje onderweg, richting Kampen. Zie de foto’s hierboven: dat is de hele plaats. Meer is het niet. Ach, het stond in de reisgids, we kwamen er toch langs…
Next stop: Lelystad. Of eigenlijk: Bataviastad. Naar de ouwe VOC-schuit die er ligt: de Batavia. Die bekijken we ook, maar eigenlijk komen we om te winkelen. In het outletcenter. We besluiten al vrij snel dat we het helemaal niks vinden. Veel te druk, veel te duur, veel te veel ondankbare kinderen. We besluiten dat het wel mooi is geweest en rijden terug naar Brabant.
Zo komt een eind aan een heerlijk weekend. We hebben het erg naar onze zin gehad en hadden natuurlijk enorme mazzel met het weer. Giethoorn is zeker voor herhaling vatbaar. We doen vast nog een keer een nachtje in het dorp zelf, om dan de boel te voet te verkennen.