Onbereikbaar en onbetaalbaar: Antarctica. Zo’n onbereikbare bestemming waarvan je alleen maar kunt dromen. Waar je alleen naartoe kunt als je op expeditie gaat naar de Zuidpool. Of als je meekunt op een expeditie boot. Maar dat is onbetaalbaar. Or is it… In de categorie “dromen kost niets, googelen op dromen ook niet” kijk ik naar cruises die naar Antarctica gaan. En wat denk je? Dat is toch wel te doen! Nou ja, het wordt wel sparen, maar dan moet een reis naar Antarctica mogelijk zijn. Er gaat namelijk een redelijk betaalbare cruise van Chili naar Argentinië, die onderweg langs Antarctica gaat. Je kunt dan niet aan land, zoals wel kan met sommige expeditie reizen. Maar daar zitten we toch niet op te wachten, we zijn geen expeditie-mensen. En sneeuw is mooi vanaf een afstandje, niet om in rond te lopen. Zie daar: het begin van een reis is geboren!
De cruise begint in Chili, duurt 17 dagen en vertrekt op een maandag in december. Als het bij ons winter is, is het zomer op het zuidelijk halfrond. Op Antarctica is het dan rond het vriespunt. Dat wil zeggen, bij het Antarctisch schiereiland, waar wij langsvaren. Op het “vaste land” van Antarctica is het natuurlijk een heel stuk kouder, een graadje of -30 minimaal. We moeten dus naar Chili vliegen en wel naar de hoofdstad, Santiago de Chile. Dat ligt niet naast de deur en kan niet rechtstreeks. We hebben een vlucht met een overstap in Toronto, Canada. Een lange overstap in Toronto, Canada. We moeten maar liefst acht uur wachten. Of nou ja, wachten… We kunnen natuurlijk ook gewoon de stad ingaan.
Je moet wel een visum kopen voor Canada, maar dat moet sowieso. De visumplicht geldt ook voor transit passagiers, die alleen maar overstappen in Canada. Dan maken we daar meteen zo goed mogelijk gebruik van, door ook echt het land in te gaan! Het visum verkrijgen is niet zo spannend, je kunt het online regelen. Het kost slechts 7 CAD/ €4,85 per persoon en is 5 jaar geldig. Naar de stad gaan is ook eenvoudig. Er gaat een speciale trein vanaf het vliegveld naar Union Station, voor een speciaal layover tarief. Je betaalt CAD 12,35 per persoon (€8,50) en dan sta je middenin Toronto. Je moet dan binnen zeven uur weer terug naar het vliegveld reizen. Wat wel een uitdaging is: in Toronto is het met een beetje mazzel een graad of nul, met kans op sneeuw. In Santiago is het dan een graad of 30. Wat trek je dan aan, in de wetenschap dat je nooit veel aan handbagage kunt meenemen in het vliegtuig? Dat moeten we nog even uitzoeken.
De cruise vertrekt dus op een maandag. Als we op zaterdag uit Nederland vertrekken, komen we op zondag aan in Santiago en kunnen we maandags aan boord. Maar dan zien we niet zo heel veel van Chili. Eens kijken of er verder nog iets leuks te doen is… Nou, dat denk ik wel, want wat hoort er bij Chili? Paaseiland! Daar ga je ook niet even op een zondagmiddag naartoe. Is namelijk niet goedkoop en vanaf het vasteland moet je ruim 5 uur vliegen om er te komen. Maar ja, als we toch in de buurt zijn… Er vliegt maar een maatschappij naartoe en die vliegt niet dagelijks. Paaseiland heeft namelijk 2 jaar lang op slot gezeten. Hoewel er weinig besmettingen waren, konden ze het niet riskeren dat buitenlanders het coronavirus meenamen naar het kleine, afgelegen eiland. Het zou medisch gezien een grote uitbraak niet aankunnen. Dus ging het op slot en pas in augustus 2022 opende het langzaam weer de deuren. En dat merk je in de prijzen.
Goed, we vertrekken een week eerder, zodat we naar Paaseiland kunnen. Daarna gaan we aan boord van de cruiseboot. De cruise eindigt in Buenos Aires, Argentinië. Op een woensdag. We kunnen natuurlijk meteen daarna terugvliegen. Maar dan zien we niet zo heel veel van Argentinië. Eens kijken of er verder nog iets leuks te doen is… Nou, dat denk ik wel, want op de grens van Argentinië met Brazilië liggen de Iguazú Falls, de grootste verzameling watervallen ter wereld. Ik hou van watervallen. We hebben er al een flink aantal spectaculaire gezien en daar kan er best nog eentje bij. Ze liggen alleen wel een eindje weg van Buenos Aires, namelijk 1.300 kilometer. Zou er een vliegtuig gaan? Jazeker, er gaat een binnenlandse vlucht en dan ben je er binnen twee uur. Mooi, dan voegen we de watervallen toe aan het reisplan.
Nu kunnen we natuurlijk een retourvlucht Iguazú boeken. Het is alleen veel leuker om via Paraguay terug te reizen. Ja, we zijn er dan toch! We kunnen met de bus van Ciudad del Este, vlakbij de watervallen, naar Encarnación, onderin het land. Dat ligt weer vlakbij Posadas in Argentinië en vanaf daar kunnen we een vlucht terug naar Buenos Aires nemen. Vanuit Buenos Aires kunnen we dan nog oversteken naar Uruguay: er gaat een ferry naar het schattige plaatsje Colonia del Sacramento. Met de cruiseboot komen we trouwens ook in Uruguay, namelijk in hoofdstad Montevideo. Dat zijn zo’n beetje alle bezienswaardigheden van dit kleine landje. Dus als we nog een week achter de cruise plakken, pakken we meteen de belangrijkste bezienswaardigheden in dit deel van de wereld mee. Goed plan, toch?!
Zeker een goed plan, waarbij we vijf weken onderweg zijn. Dat vraagt wel wat voorbereiding. Ten eerste de vraag hoe het zit met visa. Dat hebben we alleen voor Canada nodig, zoals hierboven staat beschreven. De andere landen komen we zo binnen. De tweede vraag is hoe het zit met coronaregels. Voor geheel Chili geldt dat je moet zijn gevaccineerd of een negatieve PCR-test van max 48 uur oud moet kunnen laten zien. Dat laatste gold tot 1 december 2022 sowieso voor Paaseiland, maar is nu niet meer nodig. Gelukkig maar, want dat was nog wel een gedoe geweest, om die 48 uur tevoren te halen. Nu moet je alleen volledig gevaccineerd zijn. Wij hebben net de 4e prik gehaald, de herhaalprik, dus dat zit wel goed. Verder moeten we ons online registreren via een single entry form. De registratie voor Chili zelf is per 1 oktober 20022 vervallen, maar we moeten wel online het standaard agriculture formulier
We hebben best een ingewikkeld reisschema, met verschillende vormen van transport. Dan vind ik het prettig vooraf uit te zoeken hoe je waar komt, wat het kost en of je kan/moet reserveren. Ook boek ik alle overnachtingen van tevoren. En natuurlijk zoek ik uit wat er allemaal te doen is. Ik wil er niet achter komen dat we vlakbij iets fantastisch waren, maar dat hebben gemist… Verder kijk ik wat er op de aanlegplaatsen van de cruise allemaal te doen is. De ervaring leert dat de excursies die je via de cruisemaatschappij kunt boeken, niet altijd de leukste of voordeligste zijn. De groepen zijn vaak groot en er zit meestal wel een onderdeel bij dat van ons niet had gehoeven. Verplicht winkelen, bijvoorbeeld. Nee, dat hebben we liever zelf in de hand. Ik kijk daarom wat er te beleven valt en hoe we dat zelf kunnen invullen.
Eigenlijk boek ik alleen voor de Falkland Islands iets spectaculairs. Daar heb je namelijk de koningspinguïns. Die wonen in een kolonie bij Volunteer Point. Om daar te komen, moet je offroad met een 4×4 Jeep. Je bent dan vijf uur onderweg: 2,5 heen en 2,5 terug. Het grootste gedeelte gaat over ruig gebied, dus je zit waarschijnlijk flink te stuiteren in die Jeep. En je komt met een hele kudde toeristen aan, allemaal op hetzelfde moment. Dat kan ook anders… Wij doen lekker decadent en nemen de helikopter. Kost wat, maar dan heb je ook wat! Op de andere aanlegplaatsen van de cruiseboot gaan we in ons eigen tempo rondwandelen. Of we huren fietsen, wat we in Montevideo van plan zijn. We varen in vijf dagen langs Kaap Hoorn en het Antarctisch schiereiland, waarbij we aan boord blijven. Ook hebben we in totaal vijf volle dagen op zee. Genoeg tijd om ook te relaxen!
Nou, ik denk dat we alles wel hebben. Nu nog bedenken hoe je voor vijf weken aan bagage, variërend van bikini tot bontmuts, in twee koffers krijgt… Of dat is gelukt en hoe deze reis van vijf weken is verlopen, staat in het reisverslag. En of het een mooie reis is, zie je op de foto’s!
