Al jaren vraagt de familie in Amerika wanneer wij eens hun kant op komen. En al jaren zien we dat niet zo zitten. Je ziet wel eens wat op tv en je leest wel eens wat, waardoor wij een vrij negatief beeld van Amerika hebben. Rare jongens, die Amerikanen… Na een jaar of 10 er tegenaan hikken, besluiten we om dan toch maar eens te gaan. Dat heeft een goede reden: Andy’s oma zou nog graag één keer haar zoon Ron bezoeken in Amerika.
Oma is ondertussen 96 en reist daarom liever niet meer alleen. Dus bieden wij aan haar te begeleiden. Als dit is afgesproken, kunnen we de reis gaan plannen. Daarvoor stappen we een reisbureau binnen, want wij zijn nog onervaren reizigers. Onze huwelijksreis in 1999 naar Zuid-Engeland was eigenlijk onze eerste echte vakantie. Dit wordt dan nummer 2 wordt. Ik heb zelfs nog nooit in een volwassen vliegtuig gevlogen, dus dat is voor mij een heel nieuwe ervaring.
Naar het reisbureau dus. Oma heeft te kennen gegeven dat ze alleen met KLM wil vliegen. Die vliegt rechtstreeks op Los Angeles, onze bestemming. We krijgen tickets aangeboden van €540,- per stuk en die nemen we. We hebben in Amerika ook een auto nodig. Ik duik daarom op het Internet en kom uiteindelijk uit bij Thrifty, waar ik een intermediate car boek. Ik schaf nog wat reisgidsen aan, ga me inlezen over California en kom uiteindelijk met een plan.
We gaan trouwens 10 dagen. Zolang zijn we destijds ook naar Engeland geweest en dat was voor ons lang genoeg. We verwachten daarom dat we dit ook nu lang genoeg vinden. How little did we know…
Benieuwd hoe de eerste keer Amerika ons is bevallen? U leest het in het reisverslag en ziet het op de foto’s!
Noot: deze reis was nog van voor mijn digitale tijdperk. Daarom zijn een aantal analoge foto’s ingescand – en dus van mindere kwaliteit.
