Rondreis Italië 2003

Nog niet zo ervaren in reizen maar al wel de behoefte de wereld te ontdekken… In 2003 kiezen we voor een georganiseerde autorondreis door Italië, San Marino, Monaco en Frankrijk. Klinkt veel, maar San Marino en Monaco zijn natuurlijk maar mini-landjes. Het georganiseerde bestaat eruit dat de hotels voor ons zijn geboekt. Ook krijgen we een mooie routebeschrijving mee, met suggesties wat we kunnen doen en hoe we kunnen rijden. We plakken er zelf nog een paar dagen Frankrijk aan vast, zodat we daar vrienden van ons kunnen bezoeken.

De reis begint in Tesero, in de regio Trentino-Zuid-Tirol. Dat ligt tegen Oostenrijk aangeschurkt. En dat is nog best een eindje rijden. Daarom doen we eerst een overnachting in Oostenrijk. Net over de grens, in Kufstein om precies te zijn. Dat is ook een behoorlijk end, we rijden er een dag op. Maar dan heb je ook wat. Ons pensionnetje ligt prachtig tegen een berg aangeplakt. De volgende ochtend rijden we via de Brennerpas naar Tesero. En dat is ook best mooi, langs besneeuwde bergen.

Ons hotel ligt in die bergen, tegen de besneeuwde bergtoppen van de Dolomieten aan. We komen er na een dagje rijden en dan kan onze vakantie in Italië echt beginnen.

---

Vanuit Tesoro is het een kleine 3 uur rijden naar Venetië. Niet helemaal in de buurt, maar dichtbij genoeg voor een dagtochtje. Dat doen we de volgende dag. Als we bij de stad aankomen, worden we soort van automatisch richting een parkeergarage geleid. Een lief opaatje wijst ons de weg naar de boten. Naar de privéboten, zoals we later achter komen. Boefje van een opa! Nu betalen we veel te veel voor het overtochtje. Er gaan namelijk ook publieke boten, de vaporetti. Noem het de streekbus. En die zijn aanzienlijk goedkoper. Italianen; allemaal mafioso!

Anyhow, we komen op het indrukwekkende San Marcoplein. Dat is het hart van Venetië, waar mooie gebouwen, mensen en duiven samenkomen. Napoleon zou het “de salon van Europa” hebben genoemd. Het is vernoemd naar de prachtige basiliek op het plein. Als je wilt, kun je een kijkje nemen in de basiliek. Daar zie je schitterende mozaïeken en een ingelegde vloer, een gouden altaar en een schatkamer. Met een trap kun je naar de Loggia, waar je een prachtig uitzicht hebt op het plein en de bronzen paarden boven de ingang.

Op het plein staat ook een paleis: het Palazzo Ducale, oftewel het Dogenpaleis. Hier woonden vroeger de doges van Venetië. “Doge” is trouwens gewoon een ander woord voor leider. De doge werd gekozen door de aristocratie van Venetië en werd benoemd voor het leven. Hij regeerde samen met een Raad van Tien. Eigenlijk was de doge gewoon de burgemeester en het paleis het stadhuis. Maar “dogenpaleis” klinkt natuurlijk beter. Anyhow, het paleis is een erg mooi gebouw, met allemaal bogen en zuilen. Het doet een beetje oosters aan.

Op het plein staat ook een grote, rode klokkentoren. Of in goed Italiaans: Campanile “Torre dell’Orologio”. Deze klokkentoren is 98 meter hoog en heeft een astronomische klok. Je kunt ook hier naar boven om het uitzicht te bewonderen. Met een lift, no worries. De huidige vorm dateert uit 1514, maar het gebouw is veel nieuwer. Want op 14 juli 1902 stortte de toren in. Daarbij viel 1 slachtoffer te betreuren: de kat van de bewaker. Het Venetiaanse stadsbestuur besloot onmiddellijk de toren te herbouwen, maar dan wel wat steviger.

Wat heb je nog meer op het plein, behalve toeristen? Duiven. A whole lotta. Misschien wel meer dan op de Dam in Amsterdam. Rotbeesten. Ratten van de lucht zijn het. Dus. Oh, ook goed om te weten over het plein: het ligt slechts een klein stukje boven de zeespiegel. Daardoor komt het regelmatig onder water te staan. Met het stijgen van de zeespiegel gebeurt dit steeds regelmatiger. Plankjes, loopbruggetjes of zelfs afsluiting van het plein zijn de oplossingen die gebruikt worden.

Bruggen vind je er sowieso veel, over de smalle kanalen waar de gondels doorheen varen. Al dan niet met een zingende gondolieri. Deze stuurmannen dragen verplicht een zwarte broek en een gestreept T-shirt en vaak hebben ze ook een strooien hoed. Wil je zo’n tochtje maken, kijk dan even goed waar je je kaartjes kunt kopen. Het kan namelijk al snel een godsvermogen kosten. En als je naar Venetië gaat, check dan even hoe het met de toegang zit. De stad wordt immers overspoeld door toeristen en zoekt naar manieren om dat beter te reguleren.

---

Op een kleine 2 uur rijden ligt het Gardameer. Erg populair onder Nederlanders, want 11 uurtjes doorkarren en je bent er. Het stikt er dan ook de moord van de campings. En dus in de zomer van de Hollanders. Maar dat is eigenlijk niet zo gek, want het grootste meer van Italië is stiekem erg mooi. Je voelt je er op en top in Zuid Europa. Dat komt door het diepblauwe water, de oleanders, de citroenbomen en de cipressen.

Om er te komen moeten we eerst de Dolomieten over. En dat is erg mooi. De Dolomieten hebben namelijk steile rotswanden en pieken. Ze zijn zo bijzonder, dat ze op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staan. Wat het zo bijzonder maakt, is dat de pieken eigenlijk versteende koraalriffen zijn. Ooit, zo’n 60 miljoen jaar geleden, was dit gebied zee. Toen de Adriatische plaat botste met de Euraziatische plaat, werd het complete Alpengebied omhoog geschoven. Zo werden de Dolomieten een gebergte.

Wat ook mooi is: dat prachtige blauw water van het Gardameer. Daar zijn we inmiddels aangekomen. Het is een gigantisch meer, met een oppervlakte van 370 km2. Als je er omheen rijdt, ben je bijna 160 kilometer onderweg. De vorm heeft wel wat van de laars die Italië is, maar dan gespiegeld. En voor iemand met klompvoeten… In het meer liggen 7 eilandjes, die je kunt bezoeken. Uiteraard kun je varen op het meer. Zonnebaden en zwemmen kan natuurlijk ook. Of lekker eten in 1 van de gezellige plaatsjes rondom het meer.

Er zijn her en der leuke marktjes om te bezoeken. Of gezellige haventjes om gewoon een beetje voor je uit te kijken, zoals wij doen. Na een heerlijke dag aan het meer rijden we terug naar Tesoro, voor onze laatste overnachting daar.

---

De volgende 3 nachten slapen we in Gabicce Mare, aan de Adriatische Zee en in de regio Marche. Dat is nog een eindje rijden, we zijn de hele dag onderweg. Vroeger was Gabicce een echt vissersdorpje. Nu is het vooral een toeristenoord. Je hebt er mooie stranden, nog steeds een leuk haventje en een gezellig centrum. Daarnaast is het, net als onze vorige overnachtingsplaats, een prima uitvalsbasis om de omgeving te ontdekken.

Wij gaan de komende dagen San Marino en Gabicce zelf ontdekken. Een volgende keer zullen we vast ook naar het schilderachtige Urbino gaan, op een uurtje rijden. Het historische centrum van dit stadje staat op de Werelderfgoedlijst. Maar nu eerst bijkomen van de lange rit hier naartoe.

---

Vandaag gaan we naar San Marino. Het land San Marino. Of eigenlijk is het een republiek. Het staat op nummer 3 in de lijst van kleinste landen in Europa. Het is dan ook slechts 61 km2 groot. Of klein, eigenlijk. Het is ook een van de rijkste landen ter wereld. Het heeft een zeer stabiele economie, een van de laagste werkloosheidscijfers van Europa, geen nationale staatsschuld en een overschot op de begroting. Waar een klein land groot in kan zijn.

Een deel van de inkomsten komt uit het toerisme. In de zomer heb je hier vele dagjesmensen, die de steile straatjes, mooie gebouwen en geweldige uitzichten komen bewonderen. Doordat het landje bovenop de bergen ligt, heb je er namelijk fenomenale uitzichten. En als je aan komt rijden, zie je San Marino al van ruime afstand liggen. Hoofdstad San Marino Città staat op de Werelderfgoedlijst. Het historische centrum ligt binnen de vestingmuren van een kasteel.

Om er binnen te komen, gebruik je een van de toegangspoorten. Wij parkeren de auto buiten de vesting en lopen door zo’n toegangspoort het middeleeuwse stadje in. Een wandeling door de stad vraagt trouwens wel wat van je beenspieren. De straatjes zijn smal, kronkelend en steil. Gelukkig zijn er genoeg leuke terrasjes waar je met een espresso of een cappuccino even bij kunt komen. Veel van die terrasjes vind je op het Vrijheidsplein, het Piazza della Libertà.

Daar vind je naast een Vrijheidsbeeld, Statua della Libertà, ook het 19e eeuwse stadhuis Palazzo Pubblico. Dat staat er als sinds de 14e eeuw, maar werd in de 19e eeuw gesloopt vanwege instortingsgevaar. Het huidige exemplaar werd in 1894 voltooid. Het gebouw is niet alleen het stadhuis, maar ook het parlementsgebouw en het gebouw waar alle officiële staatsgelegenheden plaatsvinden. Tijdens de zomer vindt er elk half uur een wisseling van de wacht plaats.

Voordat we weer terug naar ons hotel in Gabicce Mare rijden, bezoeken we het gezellige plaatsje Gradara. Dat ligt vlakbij Gabicce en is een van de bekendste en meest bezochte middeleeuwse ommuurde stadjes van de regio. Er is een kasteel, een fort en er zijn vestingmuren. En daarbinnen kun je weer heerlijk rondstruinen. En lekker een hapje eten, zoals wij doen.

---

Vandaag blijven we in Gabicce en gaan we lekker wandelen. Naar het naastgelegen plaatsje Cattolica en weer terug. Gewoon genieten van het heerlijke weer. En natuurlijk van een Italiaans ijsje. In Cattolica heb je behalve strand, terrasjes en pleintjes ook dansende fonteinen. Prima plek om van dat ijsje te genieten.

Terug in Gabicce Mare kijken we rond in de haven. Het is er niet heel druk maar genoeg om te kijken. Zo hebben we een heerlijk rustig dagje aan zee.

---

Er staat ons een fantastische rit te wachten. Dwars door de Apennijnen, naar de andere kant van Italië. Je zou de Apennijnen de ruggengraat van Italië kunnen noemen. Ze liggen namelijk als een wervelkolom op het midden van het land, van boven naar beneden. Waar je ook bent, als je van links naar rechts wilt of andersom, zul je er overheen moeten. En dat is totaal geen straf! Onze route gaat over spannende, bochtige weggetjes, waar we regelmatig voor ene bocht moeten toeteren om mogelijke tegenliggers te waarschuwen.

Gelukkig hebben we een goede routebeschrijving meegekregen van het reisbureau. We komen trouwens wel veel tolhuisjes tegen, op weg naar onze eindbestemming. Dat is in Montecatini Terme, in de regio Toscane. Het is een van de belangrijkste thermaal-badplaatsen in Europa. Je vindt er dan ook vele kuuroorden. Voor ons is het de plek waar we de komende 3 nachten slapen en als uitvalsbasis voor tripjes in de buurt gebruiken.

---

We zitten niet zo ver van Pisa vandaan. Dus wat doe je dan… Pisa staat bijna synoniem voor de scheve toren die er staat. Die toren hoort bij de Dom van Pisa. Het marmeren gebouw is van buiten indrukwekkend, maar ook binnen erg mooi. Er zijn mozaïeken en fresco’s en een prachtig versierde preekstoel. Achter de Dom staat een ander prachtig gebouw: het Baptisterium. Dat is een doopkapel en zelfs de grootste van heel Italië. Net als de Dom is de kapel de buitenkant rijkelijk versierd.

Naast de Dom staat de toren, ook wel campanile genoemd. Dat ding staat zo scheef door de drassige ondergrond. Al aan het begin van de bouw begon het te hellen. In 1350 werd de bouw van de toren voltooid, maar het is nooit gelukt om de toren helemaal recht te maken. En dat is anno 21e eeuw waardoor de toren zo beroemd is. Wat misschien nog wel het leukste is hier, is om te zien hoe al die toeristen de meest vreemde poses aannemen voor een foto met de toren.

Wij vermaken ons zo wel een tijdje, met mensen kijken bij de toren. Verder is Pisa niet zo heel erg bijzonder helaas, tenminste, niet in het deel waar wij zijn. Dus als we zijn uitgekeken, gaan we terug naar ons hotel in Montecatini.

---

Van deze dag heb ik niet zoveel beeldmateriaal. Ik heb alleen deze 2 foto’s van Volterra, waar we tegen zonsondergang waren. Wat ik me herinner, is dat we ook naar Florence zijn geweest. Oh sorry, naar Firenze. Dat is de Italiaanse naam. En ik weet denk ik ook waarom ik daar geen foto’s van heb…

Op zoek naar een parkeerplek om Firenze te gaan bekijken, verdwaalden we hopeloos in de stad. We kwamen door akelig smalle straatjes en eindigden zelfs in een druk voetgangersgebied… Oeps! We hebben het toen maar opgegeven en zijn naar Volterra gereden. We moeten dus nog eens terug voor Firenze en de rest van Toscane!

---

We gaan weer verder, voor het vierde en laatste deel van deze vakantie in Italië. Ons volgende hotel staat in Arenzano, aan de Bloemenrivièra. Officieel heet de regio Ligurië. Helaas wisten we toen nog niet van het bestaan van Cinque Terre, anders waren we daar zeker onderweg langs gegaan.

Nu toeren we lekker langs de kust van de Ligurische Zee naar onze volgende bestemming. Daar komen we op tijd aan, zodat we er nog een beetje rond kunnen kijken. Ons hotel ligt pal aan zee, dus een wandelingetje langs het strand is al snel gemaakt.

Het is trouwens aan deze kant van Italië een stuk frisser. Het waait best stevig en zonder jas naar buiten is hier geen goed idee. Als de zon onder gaat, zorgen wij dan ook dat we weer binnen zitten, voor het nog meer afkoelt.

Gelukkig hebben we vanuit het hotel een prachtig uitzicht over de baai.

---

Op minder dan 2 uur rijden ligt Monaco. Nog zo’n mini-landje en de 2e op de lijst van kleinste landen in Europa. Inderdaad, voor San Marino. Het is ook het 2 na kleinste land ter wereld. Want het is slechts 2,02 vierkante kilometer groot. Of klein. Toch wonen er ruim 30.000 mensen. Dat betekent dat je er veel hoogbouw hebt. Je moet ze immers ergens laten, die mensen.

Monaco is het land waar de rijken ter wereld te vinden zijn. In geen enkel ander land wonen meer miljonairs en miljardairs dan hier. Monaco heft namelijk geen inkomstenbelasting en de belastingen op bedrijven zijn relatief laag. Heb je nog niet zoveel geld maar zou je dat wel willen, dan kun je je geluk beproeven in het casino. Gokken is namelijk een van de grootste industrieën van Monaco.

Monaco is trouwens een vorstendom, met een koningshuis en een koning. Anno 2020 is dat Prins Albert II. Dat was hij nog niet toen wij er in 2003 waren. Toen was zijn vader, Prins Reinier III, dat nog. Die kennen we natuurlijk vooral van zijn sprookjeshuwelijk met actrice Grace Kelly, die zo noodlottig om het leven kwam.

Nou, naar dat Monaco zijn we vandaag op weg. Eens kijken of het inderdaad zo poenig is als ze zeggen. Via de weg met de vele tunnels – en nee, dat is geen positief iets – rijden we de 150 kilometer naar het bijzondere landje. Vanaf een mooi uitkijkpunt zien we het beneden aan zee liggen.

We parkeren de auto en wandelen rustig richting centrum en haven. Die ligt vol met de duurste boten. Hoewel we astronomische prijzen verwachten voor bijvoorbeeld horeca, valt dat heel erg mee. Een kop koffie op een terras is hier een stuk goedkoper dan het bijvoorbeeld in Venetië was.

Hoewel Monaco op het eerste gezicht poenig en nieuw oogt, heeft het zeker ook mooie bezienswaardigheden. Bovenop een uitstekende rots, die “Le Rocher” wordt genoemd, ligt Monaco-Ville. Niet alleen heb je daar het koninklijk paleis, je het er ook leuke oude straatjes met mooie panden. Je hebt er prachtige tuinen, een schitterend opera-gebouw en natuurlijk het Casino.

Genoeg te zien en te doen en bovendien (meestal) een heerlijk weertje. Tijdens een stedentrip Monaco zul je je zeker niet vervelen! Onze vakantie zit er hiermee bijna op, we rijden morgen naar onze vrienden verderop in Frankrijk en na 2 nachtjes daar in de buurt, terug naar huis.

Facts & Figures 2021
Continent	Europa
Hoofdstad	Rome
Grootte tov Nederland	7,25 x groter (301.339 km2)
Aantal inwoners	34 duizend / 561,2 per km2
Beste reistijd	April t/m oktober en wintersport
Visum nodig?	Niet voor Nederlanders
Tijdsverschil met Nederland	Geen
Munteenheid	Euro
Taal	Italiaans
Facts & Figures 2021
Continent	Europa
Hoofdstad	San Marino
Grootte tov Nederland	681 x kleiner (61 km2)
Aantal inwoners	49 miljoen / 96,8 per km2
Beste reistijd	Voorjaar of najaar
Visum nodig?	Niet voor Nederlanders
Tijdsverschil met Nederland	Geen
Munteenheid	Euro
Taal	Italiaans
Facts & Figures 2021
Continent	Europa
Hoofdstad	Monaco-Ville
Grootte tov Nederland	20.771 x kleiner (2 km2)
Aantal inwoners	39 duizend / 19.500 per km2
Beste reistijd	Voorjaar of najaar
Visum nodig?	Niet voor Nederlanders
Tijdsverschil met Nederland	Geen
Munteenheid	Euro
Taal	Frans